Ayçiçekleri Her Gece Bir Yalnızlığa Bakar

Ayçiçekleri Her Gece Bir Yalnızlığa Bakar

Huzur… Bu hikayedeki kaç kişinin dileğiydi bu?”Kaderlerinin dümen suyunda, birbirinden habersiz yaşayıp giden tanınmış bir avukat ve kariyerinin doruğundaki bir psikiyatr... Yıldız ve Engin... Kurgunun gerçeğe, gerçeğin kurguya evrildiği bir evrende, zamanın ve mekânın eğilip büküldüğü sıra dışı bir karşılaşma... Edebiyatımızın usta kalemi Mario Levi, “Teğet Geçen Hayatlar” adını verdiği üçlemenin ilk romanı olan Ayçiçekleri Her Gece Bir Yalnızlığa Bakar’da, aşk, aidiyet, aile gibi temel taşları özenle yoklayarak yeni çağın ve kentli insanın çıkmazlarına odaklanıyor: Hiçbir romancının sahip olamadığı gizemli bir yetiyle ödüllendirildiğini fark eden ünlü bir köşe yazarı, zamanla yol arkadaşlarına dönüşen kahramanları sayesinde, ilmek ilmek ördüğü hikâyenin kendi ruhuna da ışık tuttuğunu görüyor.Ona dokunmak ¬istem¬işti¬m. Saçlarını okşamak... Sevg¬imi verebi¬lmek... En çok buna i¬ht¬iyaç duyduğuna nasıl da em¬indi¬m. Ben¬i hi¬ssedemeyeceğini¬ b¬ildiğim i¬çi¬n i¬steğimi hayata geçirmekte hi¬ç tereddu¨t etmedi¬m. Bunu sadece kend¬im i-çi¬n yapıyordum, farkındaydım. Kend¬imi¬ duyuramamak, hi¬ssetti¬rememek ne kadar acıydı. Bi¬r daha, ne kadar... Eli¬mi¬ hissetmesi¬ni¬ nasıl da istem¬işti¬m oysa.(Tanıtım Bülteninden)