Böyle Buyurdu Zerdüşt

Böyle Buyurdu Zerdüşt

• Otuz yaşındayken yurdunu ve yurdunun gölünü ardına bırakarak dağa çekildi Zerdüşt.
• Dağda on yıl zaman zarfında, bıkmadan, usanmadan hep ruhunu dinledi...
• Ve sonunda içinde, gönlünün derinliklerinde bir değişiklik duyumsadı.
• Günlerden birgün yıldız, aydınlatacak bir şeyin kalmasyadı yazgın ne olurdu?
• On yıl varki buruya mağarama çıkıyorsun. Eğer, ben, kartalım ve yılanım olmasaydık, ışığından ve yolundan bezerdin.
• Fakat her sabah seni bekledik. Işığının fazlasını aldık ve bunun için seni kutsadık.
  
• Bak! Ben, fazla bal toplamış arı gibi uzanacak ellere muhtacım.
• İnsanlar arasında, akıllılar deliliklerine; fakirlerde zenginliklerine kavuştuğu o derin sevinci tekrar yaşatmak için armağanlarımı paylaştırmak istiyorum. Bunun için aşağılara inmeliyim.
• Nasıl ki sen, cömert yıldız, akşamları denizin arkasına iniyor ve arkadaki dünyaya ışık götürüyorsan, ben de senin gibi, inmek istediğim insanların arasına girmek istiyorum.
  
• Ey, en büyük mutluluğu bile kıskanmadan görebilen tek göz, beni kutsa!... Taşmak isteyen kadehi kutsa ki içinden su, altın gibi aksın ve mutluluğun parıltılarını her tarafa saçsın.
  
• "Bak, bu kadeh yine boşalmak, Zerdüşt yine insan olmak istiyor." Zerdüşt’ün on yıl sonra insanların arasına karışma isteği ve dağdan inişi böyle başladı.