Karagözüm İki Gözüm

Karagözüm İki Gözüm

Yar bana bir eğlence medet…

Tozlu ve eşyalarla dolu bir tavan arasında iki çocuğu bir sürpriz beklemektedir. Hem de çok eski zamanlardan gelen iki konuk: Karagöz ile Hacivat.

Nursel Erdoğan’ın yazdığı, Elif Balta Parks’ın resimlediği Karagözüm İki Gözüm, bizi eski eğlence geleneklerine götürüyor.

Tadımlık

Hacivat: “Hu, Karagözüm!”

Karagöz: “Senin de çıksın iki gözün!”

Hacivat: “Karagözüm öyle demiyorum. Bu şen perdede sen bana arkadaş olsan, ben söylesem sen dinlesen, sen söylesen ben dinlesem.”

Karagöz: “Benim önemli işlerim var, kendin söyle kendin dinle.”

Hacivat: “Karagözüm bugün neler oldu neler!”

Karagöz: “Anlatılanları dinlemeyenler ağızlarında lafları senin gibi geveler.”

Hacivat: “Karagözüm bizim bitişik komşunun küçük odasında sesimizi duyan çocuk çok korktu.”

Karagöz: “Beni oyalama yahu, koktuysa tuzla.”

Hacivat: “Canım efendim, korktu diyorum!”

Karagöz: “Ben de sana koktuysa tuzla diyorum!”