Maça Kızı 8 2. Kitap

Maça Kızı 8 2. Kitap

• “Geçmişle gelecek arasında zamansızlaşıyorduk.”
• “Anne ve babası öldüğünde, masalları tükenen küçücük bir kız çocuğu vardı. Bergamot
• ağaçlarının altında, ailesiyle son mutlu oldukları an’da zamanı durdu farz etmişti küçük kız.
• Eksilerek büyümüş, bir kokunun peşine düşmüş, karşılıksız bir aşka yenilmiş, tek başına
• ayakta kalmak zorunda olduğunun farkına vararak yaşamış ve bir gün eğer düşerse,
• babasının ona anlattığı masallardaki kahramanın gelip kendisini bulacağına ve düştüğü
• o yerden onu kaldıracağına inanmıştı.
• Küçük kız, kahramanı olacağını söyleyen ama hiçbir zaman bunu başaramamış deniz gözlü
• çocuğu kurtarmak için kahraman olmaya kalkmış ve öyle bir zindana düşmüştü ki; her yer
• kapkaranlıktı.
• Çünkü o zindanda Kara vardı.
• Kara, küçük kızın elinden tuttu ve onu yerden kaldırdı. Çünkü Kara, masalları tükenen küçük
• kızın, bir gün zora düştüğünde kendisini kurtaracağına inandığı kahramanıydı.
• Ve Bora bilmiyordu ki, küçük kız kahramanını kendi bile fark etmeden bağrına basmıştı. Bu
• dünyada, Kara’yı seven tek kişi olma pahasına da olsa mücadele edecek ve ondan asla
• vazgeçmeyecekti.”