Ve Bir Pars, Hüzünle Kaybolur

Ve Bir Pars, Hüzünle Kaybolur

• Ve Bir Pars, Hüzünle Kaybolur masalların ve geleneksel anlatıların izini süren ve doğadaki senfoniyi aktararak özgün
• bir anlatı dili geliştiren Faruk Duman romancılığında önemli bir aşama. Okurunu büyülü bir ormanda gezdiren, aşk ve
• keder dolu, düşsel ve düşünsel bir roman.
• Yüksekokulu yarıda bırakıp askerliğini yaptıktan sonra, annesinin ölümü üzerine çocukluğunu geçirdiği kasabaya dönmek
• zorunda kalmış bir genç... Günlerini ormanda gezintiler yaparak, tüm dikkatiyle doğanın sesini dinleyerek geçirmekteyken
• bir görünüp bir kaybolan parsın peşine düşer ve çocukluk aşkı Ceren’e rastlar...
• Faruk Duman, ormandan hiç eksilmeyen sisin içinde, kendine has diliyle düşle gerçeği iç içe geçiriyor. İnsana, doğaya, aşka
• ve yaşama bir başka yerden bakıyor.
• Çağdaş bir masal Ve Bir Pars, Hüzünle Kaybolur.
• 
  “Kuş sesleri yükseliyordu topraktan. Belki taşların içinde toprak rengi kanatlar beliriyordu. Bir yürek gürültüsü, bir korku
• işareti. Oysa insan yeryüzünün bunca korkuyu nasıl olup da taşıyabildiğini asla anlayamaz. Elbette, bu korkunun yükselişini,
• böylece vücudunun bir yerinde, bir uzuv gibi aklınca yaşamaya başladığını...”